بهینه یابی پیش تنیده و وصله ای در پلها با در نظر گرفتن طول عمر مفید سازه

این پایان نامه به تعیین مقادیر بهینه متغیرهای طراحی شاهتیرهای پیش تنیده ساده و وصله شده در پل ها با در نظر گرفتن هزینه طول عمر مفید سازه می پردازد. برای دستیابی به هدف فوق، برنامه ای به نام obpg با استفاده از زبان برنامه نویسی فرترن نوشته شده است که مشتمل بر زیربرنامه های تحلیل، طراحی و بهینه سازی سازه می باشد. در این برنامه برای انجام تحلیل سازه با فرض مقادیر اولیه ای برای متغیرهای طراحی از قبیل ابعاد شاهتیرها، ابعاد عرشه و تعداد استرندها از اصول و روابط آیین نامه آشتو استفاده می گردد. سپس با استفاده از نتایج تحلیل سازه و لحاظ نمودن ضوابط طراحی، هزینه کل سازه شامل هزینه های بتن ریزی دال و شاهتیرها، اجرای کابل-های پیش تنیدگی، آرماتوربندی و قالب بندی به عنوان تابعی از متغیرهای طراحی کمینه می گردد. با استفاده از مقادیر بهینه متغیرهای طراحی که پس از انجام فرآیند بهینه سازی به دست می آیند، مراحل فوق مجددا تکرار می شوند و این تکرار تا جایی که مقدار هزینه کمینه پروژه در تکرار فعلی با مقدار مذکور در تکرار قبلی با دقت مناسبی برابر گردد ادامه می یابد. اساس بهینه سازی طول عمر مفید کاملاً با روشهای معمولی طراحی و بهینه سازی هزینه اولیه متفاوت است. اگرچه هزینه اولیه بهینه سازی هزینه طول عمر مفید اندکی بیشتر از بهینه سازی هزینه اولیه سازه می باشد، ولی از نظر کل هزینه طول عمر، بهینه سازی طول عمر مفید اقتصادی تر از بهینه سازی هزینه اولیه می باشد. ما حصل این پایان نامه، برنامه ای می باشد که شاهتیرهای پیش تنیده ساده و وصله ای در پل ها را با در نظر گرفتن طول عمر مفید تحلیل می نماید و نهایتاً طرح بهینه ای را با در نظر گرفتن محدودیت های طراحی با استفاده از برنامه بهینه سازی conmin تحویل می دهد و بدین طریق علاوه بر افزایش دقت، سهولت و سرعت عمل طراحی، صرفه جویی قابل ملاحظه ای را در هزینه کل پروژه به بار می آورد.